ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Είναι γεγονός ότι στο καλοκαίρι που περνάμε η κατάσταση που αναπτύσσεται στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο εξελίσσεται με πολύ γοργούς ρυθμούς που επιβάλλουν την επαγρύπνισή μας για την προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων τα οποία επιβουλεύεται η Τουρκία στο πλαίσιο του μεγαλοιδεατισμού της για την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Και βέβαια βασικός της στόχος είναι η Ελλάδα γιατί καταλαβαίνει ότι αποτελεί το κύριο εμπόδιό της στην υλοποίηση των σχεδίων της, αφού θεωρεί ότι είναι ίσως το μοναδικό Κράτος που δεν μπορεί εδώ και χρόνια να προσεταιρισθεί για την ικανοποίηση των επιδιώξεών της επειδή έχει μια πολύ σταθερή Πολιτική στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο η Τουρκία επιμένει να αγνοεί βασιζόμενη στην Πολιτική των κανονιοφόρων.
Το ζήτημα όμως είναι πόσο η Πολιτική αυτή του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και του κατευνασμού που ακολουθεί η Ελλάδα μπορεί να αποδώσει καρπούς σε βάθος χρόνου όταν όλοι γνωρίζουν ότι τίθενται πολύ σοβαρά γεωπολιτικά και οικονομικά ζητήματα που εκτός από την Ελλάδα και την Τουρκία επηρρεάζουν μια σειρά από Χώρες. Οι Χώρες αυτές είτε προσπαθούν να προασπίσουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα που κατάφορα παραβιάζει η Τουρκία (Ελλάδα, Κύπρος, Συρία, Λιβύη) ή να διατηρήσουν τα οικονομικά τους προνόμια από την τεράστια αγορά που αντιπροσωπεύει γι’αυτούς η Τουρκία με τα 83 εκατομμύρια πληθυσμού της για τις Χώρες της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Ρωσίας, αλλά και να παίξουν ένα σημαίνοντα ρόλο στην περιοχή, όχι μόνο για να δημιουργήσουν τις δικές τους σφαίρες επιρροής (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία) αλλά και να συμμετάσχουν στην εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου που κατά γενική ομολογία διαθέτει η περιοχή μέσω των ενεργειακών τους Κολοσσών (EXXON-MOBIL, CHEVRON, TOTAL, ENI) ώστε να μεγιστοποιήσουν τον περιορισμό της ενεργειακής τους εξάρτησης από την Ρωσία και την Τουρκία (East Med vs Turkish Stream).
Για να δούμε λοιπόν που μπορούμε να υπολογίζουμε για συνδρομή διπλωματικής και όχι μόνον στήριξης!
