Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Συνεχώς ξεψυχάει., Δημήτρης Χορν

Μετά την σαφή συμπαράταξη, στο πλαίσιο της ΕΕ, Γερμανίας, Ισπανίας, Ιταλίας με την Τουρκία λόγω οικονομικών συμφερόντων, που αναπτύσσει το δικό της Ραϊχ, είναι σαφές πλέον ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ψευδαισθήσεις, αυταπάτες και καθυστερήσεις. Η ελληνική πολιτική Ηγεσία, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, πρέπει να συνέλθουν, να παύσουν τις ανούσιες αψιμαχίες, και ν΄αντιμετωπίσουν από κοινού την κατάσταση.

 The Caspian Sea from orbit, public domain image by NASA via Wikipedia 

Back in 1991, in the immediate wake of the collapse of the Soviet Union, the Israel desk of Armenia’s foreign ministry—populated at the time by fluent Hebrew speakers—waited for a phone call that never came. The ministry was convinced that Israel, with whom Armenia shared an experience of genocide, was a natural ally.

But Israel never made the call. Their shared experience could not compete with Armenia’s Turkic nemesis, Azerbaijan, with which Armenia was at war over Nagorno-Karabakh—a majority ethnic Armenian enclave on Azerbaijani territory.

Είναι γεγονός ότι, έστω και με κάποια καθυστέρηση, η σημερινή κυβέρνηση έχει πεισθεί τελικά για τη σημασία της στρατιωτικής ισχύος, ως πρωτεύοντος παράγοντα για την άμυνα και ασφάλεια του τόπου μας. Ανέπτυξε έντονη διπλωματική δραστηριότητα, πρωτοφανή για τις τελευταίες δεκαετίες και νομίζουμε αρκετά επιτυχημένη, αλλά αυτή από μόνη της δεν αρκεί, πέραν του γεγονότος ότι και αυτή χρειάζεται τη στρατιωτική ισχύ για να έχει επιτυχίες. Διότι στο συγκεκριμένο στρατηγικό περιβάλλον μας, ιδιαίτερα με την Τουρκία απέναντί μας, η ισχύς προέχει.