Η παρούσα εργασία εκπονήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος «Παίγνια Επιχειρηματικής Στρατηγικής» - μάθημα του χειμερινού εξαμήνου του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σκοπός της αποτελεί η διερεύνηση, η καταγραφή, η ανάλυση και η παρουσίαση ενός παιγνίου διεθνών σχέσεων και συγκεκριμένα του ζητήματος εφαρμογής του Πυρηνικού Προγράμματος του Ιράν και τις διαδοχικές κινήσεις – αντιδράσεις που αυτό θα προκαλέσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Μολονότι πρωταρχικός στόχος της παρούσας είναι ο ορισμός και η ταξινόμηση του παιγνίου, καθώς και η ανάλυση των στρατηγικών επιλογών και αποδόσεων κάθε παίκτη αυτού, κρίνεται ιδιαιτέρως χρήσιμη αλλά και αναγκαία η λεπτομερείς αναφορά διαφόρων εισαγωγικών πληροφοριών και ιστορικών στοιχείων, που επιτελούν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του αποτελέσματος, ήτοι στην ισορροπία του παιγνίου.
Πιο αναλυτικά, το Ιράν και το εν λόγω πυρηνικό πρόγραμμα βρίσκεται πολύ συχνά στο προσκήνιο, είτε ως πρωτοσέλιδο στον τύπο, είτε ως καυτό θέμα πολιτικών-οικονομικών-περιβαλλοντικών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων, αλλά και σφοδρών αντιδράσεων. Από την μία πλευρά, υποστηρίζεται ότι, η λειτουργία του πυρηνικού προγράμματος συμβάλλει στην ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, ενώ από την άλλη ότι θέτει σε κίνδυνο, όχι μόνο την ζωή εκατομμυρίων πολιτών, αλλά και του ίδιου του πλανήτη, σε περίπτωση ατυχήματος ή παραγωγής πυρηνικών όπλων και προϊόντων. Στο πρώτο κεφάλαιο, επισημαίνονται ορισμένα βασικά στοιχεία για το ιρανικό κράτος, όσον αφορά την γεωπολιτική του σημασία και λοιπα χαρακτηριστικά, όπως η οικονομία, το κλίμα και η επικρατούσα πολιτική κατάσταση, παρατίθεται συνοπτική ιστορική αναδρομή των σχετικών με το πρόγραμμα γεγονότων και εξελιξεων, καθώς και αναφέρονται οι χρήσεις – εφαρμογές του πυρηνικού προγράμματος στην καθημερινότητα αλλά και ο διεθνής αντίκτυπος (αντιδράσεις).
Τέλος, γίνεται μία προσπάθεια καταγραφής των σχέσεων του Ιράν με τις δυτικές και ανατολικές χώρες, με την χώρα μας, αλλά και με την μεγάλη υπερδύναμη, τις ΗΠΑ. Οι σχέσεις αυτές που εντοπίζονται είναι είτε σε συνεργατικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο διαφωνίας. Στο δεύτερο κεφάλαιο, το οποίο αποτελεί το κύριο μέρος της εργασίας, παρουσιάζεται το μοντέλο του παιγνίου, αναλύονται όλοι οι παίκτες (Ιράν, ΗΠΑ, Ρωσία) και οι στρατηγικές επιλογές τους σε κάθε κίνηση, γίνεται μία αριθμητική σύγκριση των στρατιωτικών δυνάμεων της κάθε πλευράς και αναλύεται η έκβαση κάθε υπο-παιγνίου, με σκοπό να βρεθεί η τελική επιλογή, η οποία θα επιφέρει την ισορροπία. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος της εργασίας, εξάγονται συμπεράσματα για τις βέλτιστες στρατηγικές επιλογές των τριών παικτών και τις ανάλογες αποδόσεις-απολαβές κάθε παίκτη.
