Ύπατη αξία θεωρείται, πλέον, η ανθρώπινη ύπαρξη, που λαμβάνει τη μορφή της  προσωπικότητας. Προσωπικότητες δομημένες με σωστή παιδεία, είναι δυνατόν να συνθέσουν στη συνέχεια υγιή αρμονικά σύνολα  και όχι φανατικές συσπειρώσεις ατόμων. 

Ο ενθουσιασμός, η εμπιστοσύνη, ο οραματισμός είναι τα χρυσά κλειδιά για μια ολοκληρωμένη  προσωπικότητα, αλλά ενίοτε θεωρούνται στην εποχή μας κενά περιεχομένου λόγια.

 Ο πόνος  είναι συνυφασμένος με τη ζωή μας! Κανένας δεν μπορεί να τον αποφύγει και κανένας μας δεν πιστεύει ότι ξεπερνιέται με λίγη προσπάθεια. Εδώ ανακύπτει το θέμα της διανοητικής και πνευματικής ανάπτυξης της προσωπικότητάς μας, που σημαίνει έγκαιρη καλλιέργεια του εγκεφάλου μας. Ο πραγματικά ενήλικος είναι ο ώριμος άνθρωπος. Εκείνος που είναι έτοιμος και πρόθυμος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αντιδράσει σωστά και έγκαιρα.

 Ποια είναι όμως η  αληθινή πραγματικότητα;  Η φιλοσοφία δίνει την καλύτερη απόκριση. Οι πεποιθήσεις μας και τα «πιστεύω» μας παίζουν πρωταρχικό ρόλο σε όλες τις αποφάσεις μας. Τουτέστιν, αυτό που ονομάζουμε  τρόπο σκέψεως. Στην κατανόηση της πραγματικότητας έχουμε ευτυχώς ήδη μια σοβαρή επικουρία. Τις εκφρασμένες  σοφές εμπειρίες του Ανθρώπου, που οφείλουμε να τις σεβόμαστε, εάν επιθυμούμε  να μη βρισκόμαστε σε εκπλήξεις και αιφνιδιασμούς.

Ο καθένας μπορεί και πρέπει να θέσει ένα ιδιαίτερο νόημα ζωής. Θαρρούμε ότι δεν υπάρχει ωραιότερος σκοπός από το να δημιουργήσει κάποιος ανθρώπινη προσωπικότητα ολιστικής αρμονικής  μορφής με χαρακτηριστικό την μοναδικότητα που της αξίζει. Η προσέγγιση δύσκολη! Ο προσδιορισμός είναι  ασαφής. Το μόνο βέβαιο   ότι βρίσκεται στο δρόμο της αγωγής, και ολιστικής παιδείας. Η ολιστική, πολύτροπη και σύμμετρη καλλιέργεια όλων των ανθρώπινων ποιοτήτων  με γνώμονα πάντα την προσέγγιση της αλήθειας, του αγαθού και της πληρότητας.

Ο δρόμος αυτός χαρακτηρίζεται από ένα πονητικό σύνδρομο, αλλά αυτό συνιστά και την ιδιαίτερη αξία του. Η ανταμοιβή αναδύεται πάντοτε μετά την μεγάλη προσπάθεια, τον δύσκολο αγώνα και την πολυπόθητη νίκη! Όχι με την ευκολία και  τη ραθυμία.

Δεν είναι ο Κόσμος που διαφέρει, αλλά  ο τρόπος, με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται  τον Κόσμο. Ο Κόσμος μας είναι, όπως τον φτιάχνομε εμείς οι ίδιοι. Εξαρτάται από τον πλούτο και τη ζωτικότητα του μυαλού μας. Αντιλαμβανόμαστε  και κατανοούμε αυτό που έχομε την ικανότητα να δούμε. Χρυσός κανόνας για να αποκτήσουμε σωστές και πλήρεις γνώσεις είναι να υπάρχει ενδιαφέρον για ένα θέμα. Η αντίληψη τονώνεται με το ενδιαφέρον( άμεσο ή μελλοντικό)  και τότε η μάθηση καθίσταται σχετικά εύκολη. Τότε η ζωή γίνεται πλουσιότερη και αποκτά ευρύτερους ορίζοντες, μεγαλύτερη αξία!

 Η ζωή μας γίνεται πλουσιότερη, όταν ασχολούμαστε με ενθουσιασμό. Τότε  οι μονότονες και ανιαρές εργασίες  γίνονται ελαφρότερες! Γιατί δημιουργούμε τον «δικό μας κόσμο», που συνιστά το διαρκές ενδόσιμο( κίνητρο)!

Ας μη λησμονούμε ότι ο εγκέφαλός μας  συνιστά το ηλικιακό μας μέτρο! Έχουμε την ηλικία που αισθανόμαστε πως έχουμε. Ζούμε σε έναν κόσμο, φτωχό ή πλούσιο, που τον δημιούργησε και τον διάλεξε ο νους μας. Όσο πιο ανοιχτό είναι το πνεύμα μας, τόσο εισδεχόμαστε, τόσο εντείνεται το ενδιαφέρον μας τόσο περισσότερο οξύνεται η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε και έτσι τόσο πιο ευρύς και πιο πλήρης είναι ο κόσμος μας! Είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας, να του έχουμε εμπιστοσύνη και να το εκτιμούμε φροντίζοντάς το.

 Εάν  κρατάμε άγρυπνο το πνεύμα μας, τότε ο κόσμος είναι πάντα εκεί πιο αληθινός.

Και η πρώτη ανταμοιβή: σταδιακά και ανεπαίσθητα νιώθουμε ότι έρχεται η ενηλικίωσή μας, η «ωρίμανση»! Μάθηση, γνώσεις και  εμπειρία αυξάνονται.

Τότε  ζούμε σε ένα Κόσμο πλατύτερο, πιο αισιόδοξο και  πιο χαρούμενο!

Ας μη λησμονούμε ότι το ανθρώπινο πνεύμα, η ύπατη ανάδυση του εγκεφάλου μας, κάνει  το καλό ή το κακό, την ευτυχία ή τη δυστυχία, τη φτώχεια ή τον πλούτο!

Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές της ζωής μας!