Γρηγόρης Νούσιας*: Έλλειψη Ρεαλισμού . . .

Στις 10 Μαρτίου 2021, στο Militaire, ο επίτιμος Α/ΓΕΝ, κύριος Κοσμάς Χριστίδης, φιλοξενείται με επίκαιρο άρθρο του με τίτλο, “Έλλειψη Ηγεσίας, Ζητείται Ηγέτης . . .”
Σε αυτήν τη συγκυρία, κύριε Αρχηγέ, ούτε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως δεν το έχει ζητήσει. Και πολύ σώφρονα πράττει. Δεν έχετε υπόψη σας τη σοφή κινέζικη παροιμία, “Δεν αλλάζομε άλογα στη μέση του ποταμού”; Αντί προλόγου, στο άρθρο αναφέρεται κάτι σαν γνωμικό, “Ο φόβος, λέει, είναι το πιο ισχυρό και θεμελιώδες των συναισθηματικών καταστάσεων”. Και στο κείμενο κάπου αναφέρεται, “Επιστημονικά, όμως, η πιο επιτυχημένη τακτική χειραγώγησης είναι η ιδιαίτερα γνωστή στους χώρους του στρατεύματος, αξιοποίηση του φόβου”. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποια μπορεί να είναι η φοβέρα που δέχεται ο ελληνικός λαός σήμερα, για να χαρακτηρισθεί ως αρνητικός παράγων για τη σημερινή πολιτική ηγεσία. Κύριε Επίτιμε, στις ηγετικές και άλλες θέσεις υψηλής ευθύνης που αναλάβατε, αν οι κατώτεροί σας δεν αισθάνθηκαν δέος για την προσωπικότητά σας, αυτό δηλαδή το υπερβατικό συναίσθημα που βρίσκεται μακράν από το κατώφλι του φόβου, δεν πρέπει να υπερηφανευόσαστε για τον “βαθμό αποδοχής σας από την ομάδα”.
 
Η ικανότητα του ηγέτη να πείσει περνάει από την αποδοχή και την παραδοχή. Διαφορετικά θα μετέλθει άλλα μέσα που πράγματι μπορεί να παραπέμπουν σε φόβο. Στο άρθρο, όμως, δεν βλέπομε σπουδαία επιχειρηματολογία εργαλειοποίησης του φόβου για εξουσιαστικούς λόγους. Και πώς είναι δυνατόν να προσδώσομε τέτοιες διαθέσεις σε έναν Αρχηγό κόμματος, ο οποίος πριν από δέκα οκτώ μήνες κέρδισε τις εκλογές, σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση και δημοσκοπικά απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος;
 
Ο Μακιαβελισμός είναι, με θεωρητικούς αφορισμούς, η κύρια ιδέα του άρθρου, με έμφαση στην “προσωπικότητα ενός ατόμου που επιδιώκει, λέει, να χειραγωγήσει άλλους για να επιτύχει τους δικούς του σκοπούς, που μπορεί να είναι, για παράδειγμα, το γάντζωμα καρέκλας του επιτελικού κράτους είτε η ενδοτική επίλυση Ελληνοτουρκικών θεμάτων. Εδώ κύριε Χριστίδη έχομε φωτογραφική διάταξη. Και προφανώς, για να είστε τόσο κατηγορηματικός, ουδέποτε εσείς χωρέσατε σε κάποια φωτογραφική διάταξη. Αποδεκτό. Όμως στην προκειμένη περίπτωση έχομε τρείς διακεκριμένες αιτιάσεις, μάλλον τρείς μομφές, ήτοι: το γάντζωμα καρέκλας, το επιτελικό κράτος και (ανατριχιάζω) την ενδοτική επίλυση των Ελληνοτουρκικών. Διερωτώμαι, αν ο αρχικελευστής σας παρουσιαζόταν στην αναφορά για να αναφέρει τον διπλανό του ότι σας εξύβρισε, δεν θα τον παραπέμπατε στο επιτελείο σας για τα περαιτέρω προς διερεύνηση τουλάχιστον της αλήθειας ; Εσείς δεν είχατε ανάγκη από ένα ισχυρό επιτελείο για να αισθανόσαστε άνετα στην καρέκλα του προϊσταμένου, αλλά και για να βγαίνει η δουλειά ασφαλώς και με παραγωγικό πρόσημο; Εσείς, για τόσο σοβαρά θέματα, θέματα ενδοτισμού, γιατί δεν μας φωτίζετε με διευθύνσεις και ονοματεπώνυμα και κυρίως με data; Γιατί προσβάλλετε την επιτελική σας και πολύ περισσότερο την επιχειρησιακή σας αξιοπρέπεια, με ατεκμηρίωτους δρεπανισμούς; Γιατί, με το φυσικό σας ανάστημα, το έκ προϊμίου αποδεκτό ήθος του Αξιωματικού που γνωρίζει, αλλά ακόμη και προτάσσοντας ι τις επιδαψιλεύσεις της Πολιτείας, δεν πάτε ένα βήμα προς τη ρεαλιστική κατεύθυνση, και να πείτε τα πράγματα με το όνομά τους;
 
Μια άλλη δευτερεύουσα ιδέα του άρθρου προσδιορίζεται περίπου ότι, “Οι μακιαβελικές προσωπικότητες πιστεύουν ακράδαντα ότι μέσω της απάτης μπορούν να πάρουν ό,τι θέλουν, και ότι έχουν δυσκολία στην κατανόηση και έκφραση των συναισθημάτων και δεν μπορούν να συνδεθούν με τα συναισθήματα των άλλων, όπως αποδεικνύουν τα πρόσφατα γεγονότα της Πάρνηθας, της πολυπληθούς Ικαριώτικης ταχυφαγείας, της μη τήρησης των κριτηρίων εμβολιασμού Κυβερνητικών στελεχών, της εφαρμοζόμενης ξυλο-τακτικής της πλατείας Ν. Σμύρνης κ.λ.π. ”! Θα μου επιτρέψετε κύριε Αρχηγέ να παρατηρήσω, ότι με τέτοια φτηνή επιχειρηματολογία, ο Μακιαβέλι θα έπεφτε σε βαθειά περισυλλογή για τον μακιαβελισμό του. Διερωτώμαι, στο “κ.λ.π.” που επικαλείσθε, τι άλλο μέγιστο πρωθυπουργικό παράπτωμα θα μπορούσε να χωρέσει. Θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω ότι στον γραπτό δημόσιο λόγο η επακούμμβηση στο “κ.λ.π.” παραπέμπει σε αμηχανία.
 
Γίνεται και μια παράπλευρη αναφορά στο (επιδημικό) lock down, ότι δηλαδή “Με την εξάπλωση του φόβου και του άγχους, ο ηγέτης μπορεί να ελέγξει καλύτερα το περιβάλλον”. Μάλιστα! Τώρα, κύριε Χριστίδη, καταλάβαμε γιατί η Μέρκελ και οι λοιποί ηγέτες της Ευρώπης, και της Ασίας, και κυρίως ο νεοεκλεγείς Αμερικανός πρόεδρος επιλέγουν τις παρατεταμένες καραντίνες. Προφανώς, για να ελέγξουν το περιβάλλον και μόνον. Μήπως, όμως, επιβάλλεται ένας κάποιος σεβασμός στα εκατομμύρια θύματα της πανδημίας που βιώνομε;
 
Επίσης, στο άρθρο υπολανθάνει ως διαπραγματευτικό υποκείμενο, ο “οπαδός”. Δεν υπαινίσσομαι διάθεση ποδοσφαιροποίησης της αρθρογραφίας. Αλλά, αν κύριε Αρχηγέ, αναγνωρίζετε στον αναγνώστη σας την ιδιότητα του οπαδού, και κρατήσατε για τον εαυτόν σας την ιδιότητα του πολίτη, διαμαρτύρομαι δημοκρατικά!
 
Στο άρθρο, η συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, χαρακτηρίζεται ως “ακατανόμαστη”. Και, βεβαίως, δεν πρόκειται για νεολογισμό, αλλά, αν δώσομε συνέχεια στην ίδια πρόταση, που έχει ως κατακλείδα την αποστροφή ότι, “πρόκειται να χειραγωγηθούν ή να ελεγχθούν (οι οπαδοί) για ήπια «παράδοση» μέρους της κυριαρχίας μας”, τότε, κύριε Αρχηγέ, οι πρωτοβουλίες της διπλωματικής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας πρέπει να αναχαιτιστούν. Επ’ αυτού τι προτείνετε, κύριε Ναύαρχε; Διότι δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Μήπως κάποιος πρέπει να σημάνει, “Με τη βοήθεια του Θεού, πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου . . .” ; Έχετε εντοπίσει ένα εθνικό πρόβλημα, πρέπει να εντοπίσετε και κάποιες, έστω πιθανές λύσεις. Ένα αξίωμα λέει ότι, αν ένα οποιοδήποτε πρόβλημα δεν έχει λύση, παύει να είναι πρόβλημα. Κύριε, Χριστίδη, η εσπευσμένη, πράγματι, μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ αποσκοπούσε πρωτίστως την διεμβόλιση της παράνομης Τούρκο-Λιβυκής ΑΟΖ. Και αυτό επιτεύχθηκε οριστικά, ελπίζομε και αμετάκλητα. Η δε στιγμιαία διολίσθηση της Αιγυπτιακής διπλωματικής γραφίδος εκείθεν του 28ου μεσημβρινού, όσον αφορά στον προσδιορισμό του συγκεκριμένου θαλάσσιου οικόπεδου, διορθώθηκε αυθωρεί με μία απλή επίσκεψη του αρμόδιου υπουργού μας.
 
Δεν ξέρω αν το άρθρο σας παραπέμπει σε κομματικά κατώφλια, εμάς, πάντως, κύριε Αρχηγέ, μας μετέφερε σε αχαρτογράφητα δώματα λογικής. Και σε καμία περίπτωση δεν δέχομαι, κύριε Χριστίδη, ότι εσείς, ως ηγέτης, έστω και δοτός, “μπήκατε στο μυαλό των υφισταμένων σας ως ιός, και το μολύνατε, δημιουργώντας ανεπανόρθωτη βλάβη”, όπως αποφαίνεσθε στο απόφθεγμα του επιλόγου σας, με διάθεση επικαιροποίησης. Αδικείτε τον εαυτόν σας.
Θα περιμέναμε, από έναν ειδικό, να μας ξεθωριάσει την όποια ανησυχία μας για το Καστελόριζο. Η επιχειρησιακή μας και διπλωματική μας ετοιμότητα εξασφαλίζουν στο πεδίο αποτρεπτικές παραμέτρους έναντι ξένης επιβουλής και παρεμβάσεων τρίτων; Διότι αυτά τα δύο στοιχεία κατευθύνουν και την πολιτική βούληση. Επ’ αυτού θα θέλαμε μια πραϋντική επίνευση για να έχομε ήρεμο ύπνο.
 
Μήπως, κύριε Αρχηγέ, εμείς οι μαχητές, θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές; Η Ασκητική του Καζαντζάκη μάς δίνει πολλές κατευθύνσεις. Ποιό είναι το χρέος μας, διερωτάται εκεί ο μεγάλος Κρητικός!
11 Μαρτίου 2021. Γρηγόριος Δημ. Νούσιας – Αεροπόρος.
Υ.Γ. Κοινοποίηση: Militaire.

ΣΧΟΛΙΑ

Yiannis Sfikas  Μπράβο  κ. Πτέραρχε ,τον ''σφάξατε'' με το βαμβάκι !!!! Μάλλον ζήλεψε το δικό μας Α/ΓΕΕΘΑ και τρέχει να δώσει τα διαπιστευτήριά του στο Πολιτικό φορέα.....

Γιάννης Γκικάκης !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.... ΕΥΓΕ, κύριε Πτέραρχε !

Giannis Ioannou Εκπληκτικό Γρηγόρη. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΟΚΟΣ Του έβαλες πλάτη Πτεραρχε !! Καλημέρα !

Σπυρίδων Φράγκος Υποκλίνομαι κ. Πτέραρχε. Δομημένος με επιχειρήματα ο λογος σας, νηφάλιος όπως πάντα και κυρίως ευπρεπής. Αυτό το ήρεμο επιχειρηματολογημενο λογικο ύφος εξέλιπε δυστυχως. Επικράτησε η ιδεοληψία, ο ακραιφνης φανατισμός, η ακραία συνθηματολογία, ο εξυπ… 

Σταθης Μαρκου Μια απορία την έχω πολύ καιρό...Γιατί πολλοι στρατηγοί Ναύαρχοι Πτεραρχοι και προ παντός πρώην ΑΡΧΗΓΟΙ τις φανταστικές ιδέες τις κατεβάζουν όταν αποστρατεύονται;;;;

Sakis Andronis Και μένα μου θύμισε την «κατάντια» του δικού μας Α/ΓΕΕΘΑ.

Πολύ σωστά και με ακριβοδίκαιο λόγο ο κ. Νούσιας έθεσε τον δάκτυλο «επί τον τύπον των ήλων», πιστεύω ότι η στόχευση του κ. Ναυάρχου δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια «καρέκλα» της κυβερνητικής εξο… 

EleSpi Kokios Πολυ καλά Γρηγορη.Μηπως όμως ο κ.ναυαρχος μπορει επι πλέον να μας σχολιαςει και εκείνο το επιτελικό; κράτος που τον ανέδειξε ναύαρχο και αρχηγό υπερπηδώντας άλλους ικανούς συναδέλφους του;Τοτε ήταν καλά;Εχει δίκιο ο κ.Μαρκου.Γιατι οι περισσότεροι αρχηγοί τα θυμούνται όλα μετά την αποστρατεία τους;

Anastasios Basaras Με μεγάλη έκπληξη διάβασα το κείμενο του ΕΑ/ΓΕΝ Νχου Κ. Χρηστίδη.

Είχα άλλη γνώμη για τον ΕΑ/ΓΕΝ και για την προσωπικότητά του, ως ηγέτη του ΠΝ μας.

Είναι δυνατόν, ηγέτες της χώρας, που έφτασαν τόσο ψηλά και με τον οβολό του φτωχού λαού τους καλοσπούδασε, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στα καλύτερα πανεπιστήμια στρατιωτικά και μη του κόσμου? Να κάνουν αυτή την Μακεβελλική παραπληροφόρηση? Να βγάζουν τόση κομματική σαπίλα που ούτε ο τελευταίος κομματάρχης βγάζει? ……………………………………….

Αεροπόρε, έκανες, εξαιρετικά, που απάντησες σε ένα από τα ελεεινότερα κείμενα που ποτέ διάβασα! Και, απάντησες, σωστά, καλέ μου συμμαθητή στη Σχολή Ικάρων και Φίλε,

Δεν ήθελα (γιατί είχα άλλη γνώμη για τον ΕΑ/ΓΕΝ) και με ωδίνη ανταπάντησα, στο ίδιο μήκος και για τους ίδιους λόγους,: την αλήθεια και το δίκαιο, τους μεγαλύτερους μαχητές που ποτέ στο τέλος δεν χάνουν!

Φτάνει πια ο κατήφορος, ευτυχώς, για λίγους, γιατί οι συντριπτικά πολλοί και οι φύλακες και νου, και κρίση, και ισχύ έχουν για να κάνουν αυτά που πραγματικά χρειάζεται η πατρίδα!

Marinos Mintsios Ο ευγενικός αλλά δηκτικός λόγος σας άριστα τεκμηριωμένος έχει πολλούς αποδέκτες, όχι μόνον τους τέως αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων αλλά και τους τέως πολιτικούς οι οποίοι μόνον καταγκελτικό λόγο καταθέτουν, για να χαϊδεύουν αυτιά όπως πολύ σωστά επισημάνατε , με στόχο να δηλώσουν παρών.

Dimitri Katelouzos Καλά του τα έψαλες Γρηγόρη! Συχαίνομαι αυτούς τους πρώην που εν αποστρατεία ξέχασαν τις αξίες του αξιωματικού για λόγους ευτελείς και εγωιστικούς! (Αυτό το "Μακιαβελική προσωπικότητα", όρος άξιος ειδικού βραβείου!)

Yiorgos Scarlatos Γρηγόρη, τα αισθήματά μου είναι ανάμεικτα! Από τη μιά χαίρομαι για την εύστοχη και αριστοτεχνική κριτική σου στο άκυρο και προκλητικό άρθρο του επιτίμου. Από την άλλη όμως λυπάμαι γιατί επιχειρείται, με το απαράδεκτο αυτό άρθρο, που έρχεται στη συνέχει… 

Zacharias Chalkiopoulos {ΚΛΑΨΕ ΧΏΡΑ ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ} αν έχεις τέτοιους στρατιωτικους ηγέτες! Τίποτα άλλο.

Zoitopoulos Dimitris Κύριε Πτέραρχε σας Ευχαριστώ! Ο λόγος σας είναι πέραν των υπολοίπων , ένα σχολείο για μας τους νεότερους για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα φυντάνια!

Christos Diamantidis Εξαιρετική προσέγγιση κύριε Πτέραρχε και σας ευχαριστώ που με την παρέμβαση σας βοηθάτε προς την κατεύθυνση διάσωσης του κύρους των Στελεχών του Στρατεύματος. Επικαλούμαι την ανοχή σας παράλληλα, ώστε να προσθέσω στην ανάρτηση σας καποιες απο τις σκεψε…  

Grigorios Noussias Χθες, το άρθρο του κυρίου Χριστίδη είχε κοινοποιηθεί σε κάποια χρονολόγια με διθυραμβικά συνοδευτικά. Αλλά πριν αλέκτωρ φωνήσαι, οι κοινοποιήσεις αποκαθηλώθηκαν. Πρόκειται για μορφή γενναιότητος ! Anastasios Basaras   το είδα κι εγώ, αλλά το πάρκαρα για να σχολιάσω αργότερα. Ήταν αργά, όταν επανήλθα έχοντας διαβάσει το άρθρο του Κ.Χ. δεν το βρήκα ξανά. Εκτιμώ, ότι κι οι ίδιοι, όταν το διάβασαν διαπίστωσαν ότι ξεπερνούσε και την πιο φανατική κομμα… Grigorios Noussias Εκτιμώ ότι αρκέσθηκαν μόνον στον τίτλο που δημιουργούσε γαργαλιστικούς ανατρεπτικούς συνειρμούς . . . Dimitris Kamarianos το κακο ειναι οτι ολοι οι υψηλοβαθμοι αξιωματικοι μιλουν αφου φυγουν απο την διαπλοκη ,ενταξει και η κουτση μαρια γνωριζει οτι για να γινεις αρχηγος οπλου πρπει να προσκυνησεις τον καθε πολιτικο κυβερνητικο αρχηγο την δεδομενη στιγμη

Nick Manousakis  Αριστοτεχνική, με ταχύ ρυθμό, πλούσια, μετωπική κριτική, σε ένα άρθρο.... Ευχαριστούμε. Dimitris Tsipidis "Ζωγραφική" με το πληκτρολόγιο ο κύριος πτέραρχος!!! Marinos Mintsios Επειδή αποκαθήλωση έγινε δεν σημαίνει ότι το γάλα δεν χύθηκε.