Ένα καθήκον δύσκολο και ψυχοφθόρο για το οποίο αν και ήμουν προετοιμασμένος καθώς παρακολουθούσα από κοντά την άνιση μάχη που έδινες καθημερινά με την ασθένεια που η μοίρα σε έφερε αντιμέτωπο, τελικά τώρα που έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού, αντιλαμβάνομαι πόσο απροετοίμαστος και αδύναμος αισθάνομαι.
Φίλε και συνάδελφε Κώστα έφυγες βιαστικά σκορπώντας θλίψη και πικρία στην οικογένειά σου πρώτα απ’ όλα, τους συγγενείς σου, τους φίλους σου και στην υπηρεσία. Έφυγες με μια πικρία, όχι γιατί η μοίρα σου έπαιξε άσχημο παιχνίδι, εξάλλου τρία χρόνια τώρα ποτέ δεν παραπονέθηκες γι’ αυτό. Αντιμετώπισες την ασθένειά σου με περίσσιο θάρρος και δύναμη. Έφυγες πικραμένος για δύο λόγους πρώτα για τη θλίψη και το πόνο που προκάλεσε η ασθένειά και η απώλειά σου στην αγαπημένη οικογένειά σου και δεύτερον για το κενό που άφησες στην υπηρεσία σου.
Δεν μπορώ να ξεχάσω το διάστημα που έλειπες από την Υπηρεσία πόσο προσπαθούσες έστω και από το νοσοκομείο ή το σπίτι να συμμετέχεις, να καθοδηγείς το Τμήμα σου και να προσπαθείς να κάνεις την παρουσία σου αισθητή και χρήσιμη. Να μελετάς τις αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο και να μου στέλνεις συνεχώς σημειώσεις και επισημάνσεις.
Αγαπημένε φίλε Κώστα και συνάδελφε, με την συμπεριφορά και το ήθος σου, κέρδισες τον σεβασμό όλων μας, η αγωνιστικότητά και καρτερικότητά σου απαράμιλλη, οφείλω να εκφράσω τον σεβασμό και θαυμασμό μου στην οικογένειά σου, αλλά κυρίως στους γονείς σου που σε σμίλευσαν και διαπαιδαγώγησαν με αυτό τον τρόπο.
Η είδηση της ασθένειάς σου έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.Παρόλα αυτά αγωνίστηκες και επέστρεψες στην Υπηρεσία σαν να είχες περάσει γρίπη. Χαρούμενος, ευδιάθετος, εργατικός και αισιόδοξος. Την νίκησα έλεγες. Δυστυχώς όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια για σένα και τους ανθρώπους που είναι κοντά σου και σε αγαπάνε και εκτιμάνε. Έδωσες έναν απαράμιλλο αγώνα με τεράστια ψυχικά και σωματικά αποθέματα αλλά αυτή την φορά δεν μπόρεσες να βγεις νικητής. Την Τρίτη βράδυ έκρινες ότι έφτασε η ώρα να ξεκουραστείς.
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος για την μητέρα σου, τον πατέρα σου τον αδερφό σου, την γυναίκα σου, τους συγγενείς σου, τους φίλους σου, τους συναδέλφους σου, τον φίλο σου Ζαχαρία.
Το κενό που άφησες πίσω σου δυσαναπλήρωτο, άφησες όμως πίσω το στίγμα σου και τις αναμνήσεις στους δικούς σου ανθρώπους που θα τους συντροφεύουν για πάντα. Άφησες το έργο στην υπηρεσία σου, τις καλές και ευχάριστες στιγμές και αυτές θα πλανώνται στον χώρο για πολλά χρόνια και στις καρδιές μας για πάντα.
Γειά σου Κώστα καλό ταξίδι εκ μέρους της Διοίκησης, της Υπηρεσίας, των συναδέλφων και φίλων, συλλυπητήρια στους γονείς σου, τον αδελφό σου, την Μαρία σου, τους συγγενείς σου, τους αγαπημένους φίλους σου.
