Διερωτώμαι, ποιός από τους διατελέσαντες Πρωθυπουργούς, μετά την Μεταπολίτευση, θα διατύπωνε τέτοιες ελαφρότητες, σαν αυτές που διατύπωσε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κύριος Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή συνέντευξή του στον Alfa, μέσα σε αυτή τη συγκυρία της πανούκλας! Πολύ φτηνές κουβέντες. Βεβαίως, περίσσεψαν τα χαμόγελα αμηχανίας από πλευράς του, καθώς και τα νάζια ναρκισσισμού! “Δέχομαι το ρίσκο να κολλήσουν κάποιοι κορωνοϊό στα συλλαλητήρια”, παραδέχτηκε! Τι το ήθελε; Ούτε η Κουμουνδούρου δεν τον ξεπλένει! Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να σκέφτεται ο Τσίπρας να ντύσει το κόμμα του με την εσθήτα της Σοσιαλδημοκρατίας όταν:
Κεντρικά στελέχη ενδιαφέρονται πρωτίστως για τα δικαιώματα του Κουφοντίνα, ενός αμετανόητου επαγγελματία πολύ-δολοφόνου!
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, τρίτος τη τάξει στην Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας, ο κύριος Βούτσης, μας ενημερώνει, ότι ο ημί-πιτσιρικάς γιός του, είναι μόλις 35 και όχι 40 ετών, όπως κακόβουλα διαδίδουν τα ΜΜΕ, και ως εκ τούτου παμψηφεί αθώος για τα αντί-εξουσιαστικά του παιχνιδίσματα.
Οι κοινοβουλευτικές ευαισθησίες του κυρίου Παππά, το alter ego του Αλέξη, εξικνούνται στη λαχτάρα του να ελέγξει τους αρμούς της εξουσίας με μεθόδους που θα ζήλευε και ο Μπέρια! Πολλές εξηγήσεις καλείται να δώσει στον προϊστάμενό του Αλέξη αν παρ’ ελπίδα λένε ακόμα καλημέρα, στο κόμμα του πριν του γυρίσει την πλάτη, στη Δικαιοσύνη πριν του πάρουν μέτρα για ριγέ σκούφο, και στην κοινωνία, η οποία στο άκουσμα του ονόματός του “φτύνει στον κόρφο της”. Εκκρεμούν, βέβαια, κάποιες εξηγήσεις για τις περίεργες επισκέψεις του κυρίου Παππά σε μακρινή χώρα του νοτίου ημισφαιρίου με καθεστώς αξιοζήλευτα απολυταρχικό.
Μέλη του κόμματος, από τα έδρανα του Κοινοβουλίου, δίνουν ραντεβού στα γουναράδικα, μιμούμενοι τον σφαγέα Άρη Βελουχιώτη!
Η πατρίδα, για τις αριστερές αποχρώσεις, μοιάζει απαγορευμένη λέξη, και μάλιστα χωρίς θαλάσσια σύνορα. Ο Λένιν, αυτός πρώτος, ερμηνεύοντας και τον Μαρξ, αξίωσε με ένα νόμο και ένα άρθρο, “Οι κομμουνιστές πρέπει να στραφούν πρώτα εναντίον της δικής τους πατρίδας”. Ναι, η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς δαιμονολόγησε την έννοια του “πατριωτισμού”.
Η επίκληση της “Αριστεράς” γίνεται από τους διακόνους της για να προσδίδουν κύρος στα ψέματα και όχι για να υπερασπίζονται την αλήθεια!
Ποιος είναι, σήμερα, ο ιδεολογικός προσανατολισμός του Τσίπρα; Θέλει, λέει, να κερδίσει το κεντρώο ακροατήριο υποδυόμενος κάτι που ο ίδιος δεν είναι και δεν πιστεύει. Από ποια αφετηρία θα εκκινήσει για να φτάσει στο πολυπόθητο αναγνωρίσιμο ιδεολογικό καραούλι! Στενός του, πάντως, κομματικός αρχισυντάκτης τού διαμηνύει ότι, “οι τάσεις και συνιστώσες μέσα στο κόμμα συνιστούν κολοκύθια με ρίγανη”!
Οι πολιτικοί αναλυτές είπαν πρόσφατα στον Τσίπρα, ότι το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο στη Βουλή και στην κοινωνία είναι αρραγές. Υπάρχει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλο το μήκος και πλάτος του πολιτικού μας συστήματος. Και όλοι διερωτώνται, ποια είναι αυτά τα στελέχη, παλαιά ή νέα, που θα αναλάβουν την εκφορά του σοσιαλδημοκρατικού αφηγήματος του ΣΥΡΙΖΑ; Πάντως, οι στατιστικές λένε ότι ο covid 19 παρουσιάζει περισσότερες μεταλλάξεις από αυτούς που προσέρχονται ως προοδευτική συμμαχία στον Αλέξη, χωρίς να προσμετρούνται αυτές του Νίκου Μπίστη και του Φώτη Κουβέλη με την ανερμάτιστη “προοδευτική κατεύθυνση”!
Πώς είναι δυνατόν, ένας ιδεολόγος καταληψίας, ένας πρώην πρωθυπουργός που γελοιοποίησε τη Χώρα με το ανεύθυνο δημοψήφισμα και καθιερώθηκε εξ αυτού ο όρος της “κολοτούμπας”, να θέλει να διεισδύσει στον κεντρώο χώρο όπου συμβιούν πολίτες που ζητούν ρεαλιστικές μεταρρυθμίσεις, λένε όχι στον λαϊκισμό, είναι υπέρ της οικονομίας της αγοράς, υπέρ της ύπαρξης σοβαρού κοινωνικού κράτους, είναι κατά του κρατισμού, είναι ακραιφνείς υποστηρικτές του κράτους δικαίου και των ατομικών δικαιωμάτων, και, βεβαίως, αδιαπραγμάτευτοι ευρωπαϊστές;
Γενική η απορία, άραγε τι συμμετοχή είχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη διακυβέρνηση της Χώρας, αφού κατάφερε, λίγο πριν η Χώρα βγει από τα Μνημόνια, να κερδίσει τις εκλογές με το σύνθημα, “ . . . με ένα άρθρο και ένα νόμο”, εκμεταλλευόμενος την κόπωση των πολιτών από τα μνημόνια του ΔΝΤ το οποίο είχε προσκαλέσει ο Γιωργάκης;
Στα θέματα οικονομίας άφησε τον Γιάνη Βαρουφάκη να γελοιοποιεί τη Χώρα περιφερόμενος στην Ευρώπη με τα πουκάμισα έξω, να κλείνει τις Τράπεζες και να μας φορτώνει επί πλέον μνημόνια και δημόσιο χρέος.
Στην Άμυνα ο ετερόκλητος συνεταίρος του, Πάνος Καμμένος, έκανε ό,τι ήθελε. Μέχρι και τον Χαϊκάλη επέβαλε ως υπουργό Εργασίας. Να ανατριχιάζεις.
Άσε, στο Εξωτερικών. Εκεί ήταν ο κύριος καθηγητής Κοτζιάς, ο αρχιτέκτων της “Βόρειας Μακεδονίας”, αφού δεν μπόρεσε να δημιουργήσει τη “Μακεδονία του Ίλιντεν”, και, ως απερχόμενος, πλέον, των fake Προεδρικών Διαταγμάτων περί χωρικών υδάτων. Και σε δεύτερο χρόνο, από τα έδρανα της ανευθυνότητας να κατηγορεί τον προϊστάμενο-Πρωθυπουργό του ότι δήθεν φοβήθηκε να τα υλοποιήσει. Τραγικότητες ή γελοιότητες;
Ναι, τα ακούσαμε και από τον “μακεδόνα” δάσκαλο, «Εσείς μας δώσατε τη “Μακεδονία”, τώρα θα σας διδάξουμε και τη “μακεδονική” γλώσσα»!
Είναι να μη διερωτηθείς . . . “τι θα γινόταν αν”! Ποιό τρίο, Τσίπρας-Καμμένος-Κοτζιάς, θα αντιμετώπιζε την κρίση στον Έβρο; Το βέβαιο είναι πως προσωπικές κόντρες και ιδεοληψίες θα οδηγούσαν στο αλληλέγγυο δόγμα, “όσοι αναξιοπαθούντες, περάστε”! Περιμένουμε την έκβαση των αλληλο-μηνύσεων των δύο ογκόλιθων πολιτικών!
Βεβαίως, τον μόνο που ήλεγχε και κατηύθυνε σωστά ο Αλέξης, ήταν ο Μίμης. Τι την ήθελε ο έρμος αυτή την αποστροφή . . . “το μεγαλύτερο σκάνδαλο, λέει, από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους”! Ποιος, πότε και πώς το είχε διερευνήσει; Νομίζω, στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ λίγοι πλέον “γνωρίζουν” τον Παπαγγελόπουλο.
Ποινικά κολάσιμες πράξεις συνιστά η κατάχρηση της έννοιας του Πανεπιστημιακού ασύλου, που γίνονται από μικρές οργανωμένες μειοψηφίες, οι οποίες ανήκουν στον θολο-αριστερο-αντιεξουσιαστικό χώρο. Πολλές φορές βρίσκουν ομπρέλα προστασίας και σε αντίστοιχα αριστερά πολιτικά κόμματα. Ελληνικό το φαινόμενο. Τα παραδέχεται το ένα τρίτον των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και συμφωνούν με τα προτεινόμενα από την Κυβέρνηση μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία και των ελληνικών Πανεπιστημίων, όπως σε όλον τον κόσμο. Και για όλα τα μέτρα και αποφάσεις που παίρνει η Κυβέρνηση για όλα τα εθνικά θέματα συμφωνεί μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλήθεια, τι να έγινε η κυρία Παναγοπούλου! Της έκοψε την καλημέρα ο Αλέξης επειδή κάποιο μέλος του πληρώματος τής θαλαμηγού απαθανάτισε τις κρυφές διακοπές του Αλέξη με το προλεταριακό πούρο στη διχάλα; Όταν ο ίδιος έμενε στο διαμέρισμα στην Κυψέλη αυτό το παιδί του λαού δεν παρέλειπε να διαφημίζει την χαμηλοστρωματική του γειτονιά. Όταν όμως δημιουργήθηκε το σούσουρο με την παραλιακή δίπατη βίλλα, αξίωσε σιγή ασυρμάτου και όσοι δεν υπάκουσαν καλούνται με αγωγή να πληρώσουν δύο εκ. ευρά. Έτσι τον συμβούλευσε ο μεταλλαγμένος και πάντα εξ απορρήτων Γιάννης Μαντζουράνης. Ήταν ειδικός σύμβουλος του Αντρέα από το 1981, με κάποια ανάμειξη στο σκάνδαλο Κοσκωτά και βεβαίως υπερασπιστής κατηγορουμένων της 17 Νοέμβρη.
Αυτό το σκαληνό τρίγωνο με κορυφές, Σκοπευτήριο/Καισαριανή – Βατικανό/Πάπας – Άγιον Όρος/Άξιον Εστί, ακόμη να χαρτογραφηθεί. Αυτές οι κορυφές άραγε αποκρυπτογραφούν τις ψυχο-πνευματικο-ιδεολογικές ανησυχίες του Αλέξη; Προφανώς κάποιος τον είχε συμβουλεύσει πως πατώντας σ’ αυτό, όπως η πυθία στην πυροστιά, θα μπορούσε να αλλάξει και τη συμπαντική τάξη, μετά βέβαια την αναμόρφωση και της Ευρώπης με τη συμπαράσταση των Ποντέμος του Ιγγλέσιας. Τι έγιναν αυτοί, άραγε! Δεν πρόκαμε, είναι μια άποψη, ή, έστω, αναγκάσθηκε να αφουγκραστεί την καημένη την κοινωνία, ενημερώνοντας σχετικά και τον Μαδούρο! Τον Φιντέλ τον είχε προσκυνήσει σε προγενέστερο χρόνο.
Μια Σοβιετικού τύπου οικονομία, με το κράτος σε πρωταγωνιστικό ρόλο, με το κρατικό χρήμα να στηρίζει τους πάντες και τα πάντα, από κοινωνική πρόνοια έως το σύνολο των επιχειρήσεων, ένας αχαλίνωτος κρατισμός, είναι, προφανώς, και εν έτει 2021, ο κρυφός καημός της Κουμουνδούρου. Πού θα βρεθούν τα λεφτά; “Θα το ρισκάρουμε με τους Τούρκους”, Μπαλάφας, και “Θα τα πάρουμε από αυτούς που τα έχουν”, Γλέζος, και γαία πυρί μιχθήτω!
Και ο Αλέκος Αλαβάνος, ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του:
«Έκανα μία προσπάθεια να φύγει η Αριστερά από το παλιό, πιστεύοντας πως ένας νέος άνθρωπος θα συμβάλει σ’ αυτό. Έπεσα εντελώς έξω, όπως και ο Ιησούς έπεσε έξω με τον Ιούδα».
«Αυτή η προδοσία της Αριστεράς και αυτή η απαξίωση της Αριστεράς μέσα στην κοινωνία την οποία έχει προκαλέσει ο κύριος Τσίπρας δεν την έχει κάνει ούτε ο χειρότερός μας αντίπαλος».
«Ο Τσίπρας είναι υπεύθυνος για την ηθική απαξίωση της Αριστεράς, αλλά και όλη η παρέα, Δραγασάκηδες, Φλαμπουράρηδες και λοιποί».
«Αποφάσισε ένα δημοψήφισμα, ΟΧΙ στις κατευθύνσεις που μας έδινε η Τρόικα, και σε μία ημέρα η Κυβέρνηση το έκανε ΝΑΙ. Αυτό είναι από τα χειρότερα πολιτικά πραξικοπήματα που έχει βιώσει η Ελλάδα στη νεότερη ιστορία».
«Σχετικά με τη “Συμφωνία των Πρεσπών”, ο Τσίπρας νόμιζε πως θα ήταν μία μεγάλη κομματική επιτυχία και έφερε τη Συμφωνία διαιρώντας τον ελληνικό λαό αντί να κάνει μία προσπάθεια να το φέρει με έναν ενωτικό τρόπο και να δώσει μία προοπτική για μία Μακεδονία ελληνική, η οποία θα μπορούσε να είναι το επίκεντρο των Βαλκανίων. Η αντιπαράθεση Κοτζιά και Καμμένου δείχνει το στοιχείο τής όλης παρακμής».
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι ο κύριος Αλαβάνος “ύψωσε” πολιτικά τον κύριο Τσίπρα άκαιρα και άκυρα. Για να ακολουθήσει και η φυσική ύψωσή του στην τηλεοπτική οθόνη από τους παραγωγούς της αντικειμενικής ΕΡΤ, στη σχετική αναμέτρηση με τον Μεϊμαράκη. Τι σκηνοθεσία και αυτή, τότε . . .
Φάκελοι, λέει, οδεύουν προς το Κοινοβούλιο, για άλλη μια φορά. Αλήθεια, πού είναι εξαφανισμένος ο πρώην Αντιπρόεδρος, ο Νέστορας των οικονομικών του αριστερού φάσματος, Γιάννης Δραγασάκης. Folli Follie . . . το πάει !
Ναι, Χαράλαμπος Γκότσης, ο καθηγητής-ανδρείκελο του Δραγασάκη.
>> . . . Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης επέλεξε για την κρίσιμη θέση του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς τον ως άνω κύριο καθηγητή. Οικτρά καθηγητική ασημαντότητα.Για πρώτη φορά στην ιστορία, μια κυβέρνηση, «πρώτη φορά Αριστερά», αντικαθιστά τον πρόεδρο αυτού του θεσμού πολύ πριν από τη λήξη της θητείας του, για να τοποθετήσει έναν δικό της άνθρωπο.
>> . . .Ήταν Πέμπτη 3 Μαΐου 2018 όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με την έκθεση του Fund QCM για τη Folli Follie, που ουσιαστικά αποκαλούσε ψεύτες όλους όσοι συμμετείχαν στη «φούσκα» του 1 δισ. ευρώ. Πέρασε η Παρασκευή, πέρασε το Σαββατοκύριακο, ήρθαν η Δευτέρα και η Τρίτη, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς παρακολουθούσε ατάραχος, αδιάφορος και από μακριά τη σφαγή των αξιών.
>>. . . Μετά το αιματοκύλισμα των τραπεζικών μετοχών στο Χρηματιστήριο, ακολουθώντας τις οδηγίες και τις εκτιμήσεις για «ύποπτα κερδοσκοπικά παιχνίδια», του υπουργού Γιάννη Δραγασάκη, ο κ. Γκότσης έσπευσε να ανακοινώσει ότι ξεκινά αμέσως έρευνα για ενδεχόμενη «χειραγώγηση των τραπεζικών μετοχών»…
>>. . . Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρόθυμος καθηγητής ακολουθεί πιστά τη γραμμή του μέντορά του, αντιπροέδρου της Κυβέρνησης. Ήταν αυτός που είχε δηλώσει επί προηγούμενης κυβερνήσεως ότι, «δεν πειράζει που δεν γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα, αφού η ανάπτυξη μπορεί για 2-3 χρόνια να διατηρηθεί από τα υπάρχοντα ανεκμετάλλευτα παραγωγικά αποθέματα των επιχειρήσεων».
Το πολιτικό σκάνδαλο της Folli Follie έμελε να ξεσπάσει ένα χρόνο αργότερα. Προς το παρόν, λέει, υποβλήθηκαν μηνυτήριες αναφορές από τα πολιτικά πρόσωπα, σε κόλλες που έχουν ως λογότυπο, «Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς»!
Θα γράψει ο Κώστας Καρυωτάκης:
«Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό, ανδρείκελα.
Στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια χορεύουμε.
Δεχόμαστε τον εμπαιγμό, άτονα κοιτώντας παθητικά τ’ αστέρια».
Και ο αναλυτής του ποιητικού έργου του Καρυωτάκη θα σημειώσει:
«Οι πολίτες της εποχής του ποιητή, ζώντας τις συνεχείς πολιτικές και οικονομικές ανατροπές, αισθάνονται αφημένοι σ’ έναν καταιγισμό ασυδοσίας, όπου η πρόσφατα ανακηρυγμένη Δημοκρατία (1924) δεν είναι παρά ένας διάτρητος μανδύας αδύναμος να καλύψει την πλήρη απαξίωση των αναγκών και των επιθυμιών τους. Κι είναι τέτοια η εκμηδένιση των πολιτών, ώστε οι ίδιοι μένουν αμέτοχοι παρατηρητές να χορεύουν ως άβουλες μαριονέτες στο ρυθμό μιας άνωθεν επιβεβλημένης μοίρας».
Λοιπόν, δεν καταλείπεται ουδεμία αμφιβολία, τα παραπάνω, ανεξαιρέτως, τα επιβεβαιώνει και ο θηλυκός Lary King της Ελλάδος, κυρία Κατερίνα Ακριβοπούλου, για τον κύριο Σωτήρη Καψώχα (όταν γυρίσω θα τους…) επιφυλάσσομαι !
Θα μου πείτε, γιατί τα λέω αυτά! Ναι, θα δικαιολογηθώ αστόχως, λέγοντας ότι η Χώρα πάντα έχει ανάγκη από ισχυρή και αξιόπιστη Αξιωματική Αντιπολίτευση. Κοινοβουλευτισμός σημαίνει, η ομαλή εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία!
Μέρα της Ελληνικής γλώσσας, χθες. Να θυμηθούμε πώς εκφράζεται ο εθνικός μας ποιητής, «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές»!
Χαράλαμπε, Χρόνια Πολλά!
10 Φεβρουαρίου 2021. Γρηγόριος Δημ. Νούσιας.
Υ.Γ. Στη φωτο, ο Νέστορας ζυγίζει την ιδεολογική λαχτάρα του ναρκισσιστικού δίδυμου, που έπαιξε την αξιοπρέπεια και το μέλλον της Χώρας στα ζάρια! Δεν κράτησε για πολύ, ευτυχώς!
Κεντρικά στελέχη ενδιαφέρονται πρωτίστως για τα δικαιώματα του Κουφοντίνα, ενός αμετανόητου επαγγελματία πολύ-δολοφόνου!
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, τρίτος τη τάξει στην Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας, ο κύριος Βούτσης, μας ενημερώνει, ότι ο ημί-πιτσιρικάς γιός του, είναι μόλις 35 και όχι 40 ετών, όπως κακόβουλα διαδίδουν τα ΜΜΕ, και ως εκ τούτου παμψηφεί αθώος για τα αντί-εξουσιαστικά του παιχνιδίσματα.
Οι κοινοβουλευτικές ευαισθησίες του κυρίου Παππά, το alter ego του Αλέξη, εξικνούνται στη λαχτάρα του να ελέγξει τους αρμούς της εξουσίας με μεθόδους που θα ζήλευε και ο Μπέρια! Πολλές εξηγήσεις καλείται να δώσει στον προϊστάμενό του Αλέξη αν παρ’ ελπίδα λένε ακόμα καλημέρα, στο κόμμα του πριν του γυρίσει την πλάτη, στη Δικαιοσύνη πριν του πάρουν μέτρα για ριγέ σκούφο, και στην κοινωνία, η οποία στο άκουσμα του ονόματός του “φτύνει στον κόρφο της”. Εκκρεμούν, βέβαια, κάποιες εξηγήσεις για τις περίεργες επισκέψεις του κυρίου Παππά σε μακρινή χώρα του νοτίου ημισφαιρίου με καθεστώς αξιοζήλευτα απολυταρχικό.
Μέλη του κόμματος, από τα έδρανα του Κοινοβουλίου, δίνουν ραντεβού στα γουναράδικα, μιμούμενοι τον σφαγέα Άρη Βελουχιώτη!
Η πατρίδα, για τις αριστερές αποχρώσεις, μοιάζει απαγορευμένη λέξη, και μάλιστα χωρίς θαλάσσια σύνορα. Ο Λένιν, αυτός πρώτος, ερμηνεύοντας και τον Μαρξ, αξίωσε με ένα νόμο και ένα άρθρο, “Οι κομμουνιστές πρέπει να στραφούν πρώτα εναντίον της δικής τους πατρίδας”. Ναι, η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς δαιμονολόγησε την έννοια του “πατριωτισμού”.
Η επίκληση της “Αριστεράς” γίνεται από τους διακόνους της για να προσδίδουν κύρος στα ψέματα και όχι για να υπερασπίζονται την αλήθεια! Ποιος είναι, σήμερα, ο ιδεολογικός προσανατολισμός του Τσίπρα; Θέλει, λέει, να κερδίσει το κεντρώο ακροατήριο υποδυόμενος κάτι που ο ίδιος δεν είναι και δεν πιστεύει. Από ποια αφετηρία θα εκκινήσει για να φτάσει στο πολυπόθητο αναγνωρίσιμο ιδεολογικό καραούλι! Στενός του, πάντως, κομματικός αρχισυντάκτης τού διαμηνύει ότι, “οι τάσεις και συνιστώσες μέσα στο κόμμα συνιστούν κολοκύθια με ρίγανη”!
Οι πολιτικοί αναλυτές είπαν πρόσφατα στον Τσίπρα, ότι το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο στη Βουλή και στην κοινωνία είναι αρραγές. Υπάρχει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλο το μήκος και πλάτος του πολιτικού μας συστήματος. Και όλοι διερωτώνται, ποια είναι αυτά τα στελέχη, παλαιά ή νέα, που θα αναλάβουν την εκφορά του σοσιαλδημοκρατικού αφηγήματος του ΣΥΡΙΖΑ; Πάντως, οι στατιστικές λένε ότι ο covid 19 παρουσιάζει περισσότερες μεταλλάξεις από αυτούς που προσέρχονται ως προοδευτική συμμαχία στον Αλέξη, χωρίς να προσμετρούνται αυτές του Νίκου Μπίστη και του Φώτη Κουβέλη με την ανερμάτιστη “προοδευτική κατεύθυνση”!
Πώς είναι δυνατόν, ένας ιδεολόγος καταληψίας, ένας πρώην πρωθυπουργός που γελοιοποίησε τη Χώρα με το ανεύθυνο δημοψήφισμα και καθιερώθηκε εξ αυτού ο όρος της “κολοτούμπας”, να θέλει να διεισδύσει στον κεντρώο χώρο όπου συμβιούν πολίτες που ζητούν ρεαλιστικές μεταρρυθμίσεις, λένε όχι στον λαϊκισμό, είναι υπέρ της οικονομίας της αγοράς, υπέρ της ύπαρξης σοβαρού κοινωνικού κράτους, είναι κατά του κρατισμού, είναι ακραιφνείς υποστηρικτές του κράτους δικαίου και των ατομικών δικαιωμάτων, και, βεβαίως, αδιαπραγμάτευτοι ευρωπαϊστές;
Γενική η απορία, άραγε τι συμμετοχή είχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη διακυβέρνηση της Χώρας, αφού κατάφερε, λίγο πριν η Χώρα βγει από τα Μνημόνια, να κερδίσει τις εκλογές με το σύνθημα, “ . . . με ένα άρθρο και ένα νόμο”, εκμεταλλευόμενος την κόπωση των πολιτών από τα μνημόνια του ΔΝΤ το οποίο είχε προσκαλέσει ο Γιωργάκης;
Στα θέματα οικονομίας άφησε τον Γιάνη Βαρουφάκη να γελοιοποιεί τη Χώρα περιφερόμενος στην Ευρώπη με τα πουκάμισα έξω, να κλείνει τις Τράπεζες και να μας φορτώνει επί πλέον μνημόνια και δημόσιο χρέος.
Στην Άμυνα ο ετερόκλητος συνεταίρος του, Πάνος Καμμένος, έκανε ό,τι ήθελε. Μέχρι και τον Χαϊκάλη επέβαλε ως υπουργό Εργασίας. Να ανατριχιάζεις.
Άσε, στο Εξωτερικών. Εκεί ήταν ο κύριος καθηγητής Κοτζιάς, ο αρχιτέκτων της “Βόρειας Μακεδονίας”, αφού δεν μπόρεσε να δημιουργήσει τη “Μακεδονία του Ίλιντεν”, και, ως απερχόμενος, πλέον, των fake Προεδρικών Διαταγμάτων περί χωρικών υδάτων. Και σε δεύτερο χρόνο, από τα έδρανα της ανευθυνότητας να κατηγορεί τον προϊστάμενο-Πρωθυπουργό του ότι δήθεν φοβήθηκε να τα υλοποιήσει. Τραγικότητες ή γελοιότητες;
Ναι, τα ακούσαμε και από τον “μακεδόνα” δάσκαλο, «Εσείς μας δώσατε τη “Μακεδονία”, τώρα θα σας διδάξουμε και τη “μακεδονική” γλώσσα»!
Είναι να μη διερωτηθείς . . . “τι θα γινόταν αν”! Ποιό τρίο, Τσίπρας-Καμμένος-Κοτζιάς, θα αντιμετώπιζε την κρίση στον Έβρο; Το βέβαιο είναι πως προσωπικές κόντρες και ιδεοληψίες θα οδηγούσαν στο αλληλέγγυο δόγμα, “όσοι αναξιοπαθούντες, περάστε”! Περιμένουμε την έκβαση των αλληλο-μηνύσεων των δύο ογκόλιθων πολιτικών!
Βεβαίως, τον μόνο που ήλεγχε και κατηύθυνε σωστά ο Αλέξης, ήταν ο Μίμης. Τι την ήθελε ο έρμος αυτή την αποστροφή . . . “το μεγαλύτερο σκάνδαλο, λέει, από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους”! Ποιος, πότε και πώς το είχε διερευνήσει; Νομίζω, στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ λίγοι πλέον “γνωρίζουν” τον Παπαγγελόπουλο.
Ποινικά κολάσιμες πράξεις συνιστά η κατάχρηση της έννοιας του Πανεπιστημιακού ασύλου, που γίνονται από μικρές οργανωμένες μειοψηφίες, οι οποίες ανήκουν στον θολο-αριστερο-αντιεξουσιαστικό χώρο. Πολλές φορές βρίσκουν ομπρέλα προστασίας και σε αντίστοιχα αριστερά πολιτικά κόμματα. Ελληνικό το φαινόμενο. Τα παραδέχεται το ένα τρίτον των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και συμφωνούν με τα προτεινόμενα από την Κυβέρνηση μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία και των ελληνικών Πανεπιστημίων, όπως σε όλον τον κόσμο. Και για όλα τα μέτρα και αποφάσεις που παίρνει η Κυβέρνηση για όλα τα εθνικά θέματα συμφωνεί μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλήθεια, τι να έγινε η κυρία Παναγοπούλου! Της έκοψε την καλημέρα ο Αλέξης επειδή κάποιο μέλος του πληρώματος τής θαλαμηγού απαθανάτισε τις κρυφές διακοπές του Αλέξη με το προλεταριακό πούρο στη διχάλα; Όταν ο ίδιος έμενε στο διαμέρισμα στην Κυψέλη αυτό το παιδί του λαού δεν παρέλειπε να διαφημίζει την χαμηλοστρωματική του γειτονιά. Όταν όμως δημιουργήθηκε το σούσουρο με την παραλιακή δίπατη βίλλα, αξίωσε σιγή ασυρμάτου και όσοι δεν υπάκουσαν καλούνται με αγωγή να πληρώσουν δύο εκ. ευρά. Έτσι τον συμβούλευσε ο μεταλλαγμένος και πάντα εξ απορρήτων Γιάννης Μαντζουράνης. Ήταν ειδικός σύμβουλος του Αντρέα από το 1981, με κάποια ανάμειξη στο σκάνδαλο Κοσκωτά και βεβαίως υπερασπιστής κατηγορουμένων της 17 Νοέμβρη.
Αυτό το σκαληνό τρίγωνο με κορυφές, Σκοπευτήριο/Καισαριανή – Βατικανό/Πάπας – Άγιον Όρος/Άξιον Εστί, ακόμη να χαρτογραφηθεί. Αυτές οι κορυφές άραγε αποκρυπτογραφούν τις ψυχο-πνευματικο-ιδεολογικές ανησυχίες του Αλέξη; Προφανώς κάποιος τον είχε συμβουλεύσει πως πατώντας σ’ αυτό, όπως η πυθία στην πυροστιά, θα μπορούσε να αλλάξει και τη συμπαντική τάξη, μετά βέβαια την αναμόρφωση και της Ευρώπης με τη συμπαράσταση των Ποντέμος του Ιγγλέσιας. Τι έγιναν αυτοί, άραγε! Δεν πρόκαμε, είναι μια άποψη, ή, έστω, αναγκάσθηκε να αφουγκραστεί την καημένη την κοινωνία, ενημερώνοντας σχετικά και τον Μαδούρο! Τον Φιντέλ τον είχε προσκυνήσει σε προγενέστερο χρόνο.
Μια Σοβιετικού τύπου οικονομία, με το κράτος σε πρωταγωνιστικό ρόλο, με το κρατικό χρήμα να στηρίζει τους πάντες και τα πάντα, από κοινωνική πρόνοια έως το σύνολο των επιχειρήσεων, ένας αχαλίνωτος κρατισμός, είναι, προφανώς, και εν έτει 2021, ο κρυφός καημός της Κουμουνδούρου. Πού θα βρεθούν τα λεφτά; “Θα το ρισκάρουμε με τους Τούρκους”, Μπαλάφας, και “Θα τα πάρουμε από αυτούς που τα έχουν”, Γλέζος, και γαία πυρί μιχθήτω!
Και ο Αλέκος Αλαβάνος, ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του:
«Έκανα μία προσπάθεια να φύγει η Αριστερά από το παλιό, πιστεύοντας πως ένας νέος άνθρωπος θα συμβάλει σ’ αυτό. Έπεσα εντελώς έξω, όπως και ο Ιησούς έπεσε έξω με τον Ιούδα».
«Αυτή η προδοσία της Αριστεράς και αυτή η απαξίωση της Αριστεράς μέσα στην κοινωνία την οποία έχει προκαλέσει ο κύριος Τσίπρας δεν την έχει κάνει ούτε ο χειρότερός μας αντίπαλος».
«Ο Τσίπρας είναι υπεύθυνος για την ηθική απαξίωση της Αριστεράς, αλλά και όλη η παρέα, Δραγασάκηδες, Φλαμπουράρηδες και λοιποί».
«Αποφάσισε ένα δημοψήφισμα, ΟΧΙ στις κατευθύνσεις που μας έδινε η Τρόικα, και σε μία ημέρα η Κυβέρνηση το έκανε ΝΑΙ. Αυτό είναι από τα χειρότερα πολιτικά πραξικοπήματα που έχει βιώσει η Ελλάδα στη νεότερη ιστορία».
«Σχετικά με τη “Συμφωνία των Πρεσπών”, ο Τσίπρας νόμιζε πως θα ήταν μία μεγάλη κομματική επιτυχία και έφερε τη Συμφωνία διαιρώντας τον ελληνικό λαό αντί να κάνει μία προσπάθεια να το φέρει με έναν ενωτικό τρόπο και να δώσει μία προοπτική για μία Μακεδονία ελληνική, η οποία θα μπορούσε να είναι το επίκεντρο των Βαλκανίων. Η αντιπαράθεση Κοτζιά και Καμμένου δείχνει το στοιχείο τής όλης παρακμής».
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι ο κύριος Αλαβάνος “ύψωσε” πολιτικά τον κύριο Τσίπρα άκαιρα και άκυρα. Για να ακολουθήσει και η φυσική ύψωσή του στην τηλεοπτική οθόνη από τους παραγωγούς της αντικειμενικής ΕΡΤ, στη σχετική αναμέτρηση με τον Μεϊμαράκη. Τι σκηνοθεσία και αυτή, τότε . . .
Φάκελοι, λέει, οδεύουν προς το Κοινοβούλιο, για άλλη μια φορά. Αλήθεια, πού είναι εξαφανισμένος ο πρώην Αντιπρόεδρος, ο Νέστορας των οικονομικών του αριστερού φάσματος, Γιάννης Δραγασάκης. Folli Follie . . . το πάει !
Ναι, Χαράλαμπος Γκότσης, ο καθηγητής-ανδρείκελο του Δραγασάκη.
>> . . . Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης επέλεξε για την κρίσιμη θέση του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς τον ως άνω κύριο καθηγητή. Οικτρά καθηγητική ασημαντότητα.Για πρώτη φορά στην ιστορία, μια κυβέρνηση, «πρώτη φορά Αριστερά», αντικαθιστά τον πρόεδρο αυτού του θεσμού πολύ πριν από τη λήξη της θητείας του, για να τοποθετήσει έναν δικό της άνθρωπο.
>> . . .Ήταν Πέμπτη 3 Μαΐου 2018 όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με την έκθεση του Fund QCM για τη Folli Follie, που ουσιαστικά αποκαλούσε ψεύτες όλους όσοι συμμετείχαν στη «φούσκα» του 1 δισ. ευρώ. Πέρασε η Παρασκευή, πέρασε το Σαββατοκύριακο, ήρθαν η Δευτέρα και η Τρίτη, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς παρακολουθούσε ατάραχος, αδιάφορος και από μακριά τη σφαγή των αξιών.
>>. . . Μετά το αιματοκύλισμα των τραπεζικών μετοχών στο Χρηματιστήριο, ακολουθώντας τις οδηγίες και τις εκτιμήσεις για «ύποπτα κερδοσκοπικά παιχνίδια», του υπουργού Γιάννη Δραγασάκη, ο κ. Γκότσης έσπευσε να ανακοινώσει ότι ξεκινά αμέσως έρευνα για ενδεχόμενη «χειραγώγηση των τραπεζικών μετοχών»…
>>. . . Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρόθυμος καθηγητής ακολουθεί πιστά τη γραμμή του μέντορά του, αντιπροέδρου της Κυβέρνησης. Ήταν αυτός που είχε δηλώσει επί προηγούμενης κυβερνήσεως ότι, «δεν πειράζει που δεν γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα, αφού η ανάπτυξη μπορεί για 2-3 χρόνια να διατηρηθεί από τα υπάρχοντα ανεκμετάλλευτα παραγωγικά αποθέματα των επιχειρήσεων».
Το πολιτικό σκάνδαλο της Folli Follie έμελε να ξεσπάσει ένα χρόνο αργότερα. Προς το παρόν, λέει, υποβλήθηκαν μηνυτήριες αναφορές από τα πολιτικά πρόσωπα, σε κόλλες που έχουν ως λογότυπο, «Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς»!
Θα γράψει ο Κώστας Καρυωτάκης:
«Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό, ανδρείκελα.
Στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια χορεύουμε.
Δεχόμαστε τον εμπαιγμό, άτονα κοιτώντας παθητικά τ’ αστέρια».
Και ο αναλυτής του ποιητικού έργου του Καρυωτάκη θα σημειώσει:
«Οι πολίτες της εποχής του ποιητή, ζώντας τις συνεχείς πολιτικές και οικονομικές ανατροπές, αισθάνονται αφημένοι σ’ έναν καταιγισμό ασυδοσίας, όπου η πρόσφατα ανακηρυγμένη Δημοκρατία (1924) δεν είναι παρά ένας διάτρητος μανδύας αδύναμος να καλύψει την πλήρη απαξίωση των αναγκών και των επιθυμιών τους. Κι είναι τέτοια η εκμηδένιση των πολιτών, ώστε οι ίδιοι μένουν αμέτοχοι παρατηρητές να χορεύουν ως άβουλες μαριονέτες στο ρυθμό μιας άνωθεν επιβεβλημένης μοίρας».
Λοιπόν, δεν καταλείπεται ουδεμία αμφιβολία, τα παραπάνω, ανεξαιρέτως, τα επιβεβαιώνει και ο θηλυκός Lary King της Ελλάδος, κυρία Κατερίνα Ακριβοπούλου, για τον κύριο Σωτήρη Καψώχα (όταν γυρίσω θα τους…) επιφυλάσσομαι !
Θα μου πείτε, γιατί τα λέω αυτά! Ναι, θα δικαιολογηθώ αστόχως, λέγοντας ότι η Χώρα πάντα έχει ανάγκη από ισχυρή και αξιόπιστη Αξιωματική Αντιπολίτευση. Κοινοβουλευτισμός σημαίνει, η ομαλή εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία!
Μέρα της Ελληνικής γλώσσας, χθες. Να θυμηθούμε πώς εκφράζεται ο εθνικός μας ποιητής, «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές»!
Χαράλαμπε, Χρόνια Πολλά!
10 Φεβρουαρίου 2021. Γρηγόριος Δημ. Νούσιας.
Υ.Γ. Στη φωτο, ο Νέστορας ζυγίζει την ιδεολογική λαχτάρα του ναρκισσιστικού δίδυμου, που έπαιξε την αξιοπρέπεια και το μέλλον της Χώρας στα ζάρια! Δεν κράτησε για πολύ, ευτυχώς!
Γρηγόριος Δημ. Νούσιας – Αεροπόρος.
