Τρίπολη της Λιβύης, 21 Δεκεμβρίου: Πολύνεκρη έκρηξη σε λαϊκή αγορά της πόλης που ελέγχεται από την κυβέρνηση (General National Congress) αφήνει πίσω της δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, αποκλειστικά αθώους αμάχους.

Η κυβέρνηση της Τρίπολης άμεσα αποδίδει την ευθύνη στις δυνάμεις του Εθνικού Στρατού.

Θα ήταν πιο χρήσιμο να συζητάμε για την ανάταξη της ελληνικής στρατηγικής, η οποία θόλωσε τις δυο τελευταίες δεκαετίες επειδή ακριβώς επικράτησαν τέτοιες αντιλήψεις.

Θα περίμενε ο μέσος πολίτης έστω και μερικά ψήγματα αυτοκριτικής στο άρθρο –παρέμβαση πρώην ανώτατου πολιτειακού παράγοντα. Πριν επικεντρωθούμε στα ελληνοτουρκικά -που αποτελούν τον κεντρικό άξονα του άρθρου- όλοι ομονοούν πως η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ συνιστά μεγάλη επιτυχία της ελληνικής και κυπριακής εξωτερικής πολιτικής, έστω κι αν ναρκοθετήθηκε η ίδια η υπόσταση του υπό ένταξη κυπριακού κράτους με το κατοπινό «Σχέδιο Ανάν».

«Οι αστυνομικοί κατά την υπηρεσίαν αυτών, έχοντες ισχύν, εξοικειούνται περί την χρήσιν βίας και κτώνται ροπήν προς αυτήν. Επί πλέον, κατά την υπηρεσίαν, έχουσιν ευκαιρίας προς χρήσιν βίας, προς αυθαιρεσίαν και συγκάλυψιν αυτών.

ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Οι τούρκοι πέτυχαν την υπογραφή Memorandum of understanding (Μνημονίου κατανόησης) με την κυβέρνηση της Λιβύης. Η Τουρκία μέσω του εν λόγω μνημονίου πέτυχε την χάραξη ΑΟΖ μεταξύ αυτής και της Λιβύης καθώς και τη δυνατότητα να παρέμβει στρατιωτικά υπέρ της Λιβυκής κυβέρνησης βοηθώντας την να επικρατήσει στον εμφύλιο πόλεμο που διεξάγεται στη χώρα κατά του Στρατηγού Χαφτάρ.

Το 2019 κλείνει με τους χειρότερους οιωνούς για την Ελλάδα για τα σημαντικότερα εθνικά θέματα όπως το δημογραφικό, το μεταναστευτικό και τα ελληνοτουρκικά θέματα.

Η υπογεννητικότητα συνεχίζει να μαστίζει αμείωτη την ελληνική κοινωνία της οποίας ταυτόχρονα τα νεότερα μέλη εξακολουθούν να μετοικούν στο εξωτερικό για βιοποριστικούς λόγους κατά χιλιάδες.

Η μαζική παράνομη μετανάστευση από 80 κράτη της Ασίας και Αφρικής συνεχίζεται απρόσκοπτα υπό την «αιγίδα» της Τουρκίας και η μόνη ουσιαστικά κυβερνητική αντίδραση είναι η υποδοχή και η προώθησή τους στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να υποδεχθεί τα αμέσως επόμενα στίφη τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία ουδεμία σχέση έχουν με τις προβλέψεις της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 περί προσφύγων.