Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι με τους επαγγελματίες, είναι με τους μισθωτούς: Για να ανεβεί η αμοιβή ενός εργαζομένου από €2.000 σε €2.500, ο εργοδότης πρέπει να ξοδέψει €1.500! Και μπορεί τέτοια αμοιβή να είναι πολυτέλεια όμως αλλιώς δεν κρατάς τους καλύτερους. Εχεις brain drain
Με την ενοποίηση των κανόνων ασφάλισης (νόμος Κατρούγκαλου) αναδείχθηκε ένα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας: πόσο αντιπαραγωγική είναι η επιβάρυνση της εργασίας με υψηλές ασφαλιστικές εισφορές. Είναι παλιό πρόβλημα αλλά συζητήθηκε τώρα εντονότερα, επειδή «τα αγαπημένα» επαγγέλματα του συστήματος (δικηγόροι, μηχανικοί και γιατροί) κλήθηκαν να καταβάλουν υπερβάλλουσες εισφορές.
Οι μισθωτοί, αντιθέτως, αποδίδουν υπερβολικές εισφορές εδώ και χρόνια, και αυτό συνιστά μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, που είχαμε την πολυτέλεια να αγνοούμε την εποχή της ευμάρειας, αλλά τώρα πια όχι.
Επιχειρούμε, λοιπόν, απαντήσεις στα ερωτήματα:

Θεσσαλονίκη, 27/10/2017    

Δονήθηκε η ύπαρξή μου σφόδρα καθώς οι  κουρασμένοι αισθητήρες των ώτων μου συνέλαβαν τους ήχους του εκπληκτικού σε μουσικό ακουστικό κάλλος εθνικοπατριωτικού άσματος "Πάνω κει στης Πίνδου μας τις κορφές". Ρίγη συγκίνησης και περηφάνιας διέτρεξαν την υπνώττουσα ύπαρξή μου και τινάχθηκα ορθός, παλλόμενος σύγκορμα -παρά την ευτραφή σωματοδομή μου- σαν ρικνό φύλλο δάφνης αναρτημένο σε μετάξινη κλωστή.

Hagia Sophia has been at the center of a campaign by Turkey’s ruling party to communicate President Recep Tayyip Erdogan’s model of political Islam to the Turkish public over the past few years. In a previous article (“Hagia Sophia and the dialogue of civilizations,” 2/12/2013, Kathimerini), I outlined the main parameters of the issue in relation to the process of the re-Islamization of Turkish political life. Erdogan has gained full dominance over the country’s political scene since then and has set the year 2023 as a target for ending a century of secularization. So what does the future hold?

Μέσα από τους πρόσφατους λόγους του πρωθυπουργού καταγράφεται με σαφήνεια η μεγάλη πολιτική του μετάλλαξη, τα θεμέλια της οποίας τέθηκαν μετά το δημοψήφισμα που σήμανε το τέλος των ψευδαισθήσεων. Η αντίληψη πως η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει επενδύσεις (και πως αυτές απαιτούν βαθιές μεταρρυθμίσεις) είναι προφανώς στοιχειώδης, δεν παύει όμως να απέχει ριζικά από τις προηγούμενες θέσεις του. Αν υποθέσουμε πως η μετάλλαξη αυτή είναι αυθεντική και ουσιαστική (ένα μεγάλο αν, αφού η σχέση του Αλέξη Τσίπρα και με την αλήθεια και με τη γνώση παραμένει πολύ σχετική), τότε η δυστοκία της μετουσίωσης των λόγων σε πράξεις δεν μπορεί παρά να εξηγηθεί από το γεγονός πως κυβέρνηση και διοίκηση αδυνατούν να παρακολουθήσουν την ιδεολογική του ωρίμανση.

Summary:  
Authoritarian trends in Hungary and Poland threaten the EU more than Brexit does because they undermine the union’s legal foundations. Other EU governments need to defend the rule of law more actively.

  1. ΑΡΙΣΤΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ* : Ο δημόσιος χρόνος
  2. ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αγαπάς την Ελλάδα;
  3. Χρήστος Χωμενίδης: Δεν είμαστε γραμμόφωνα
  4. Κωνσταντίνος Γρίβας: Πως δεν έχει τελικά και τόσο άδικο η Ισπανία με την Καταλονία;
  • You are here:  
  • Home
  • Βήμα
  • ΕπιλεγμέναΑρθρα